Po dwóch latach znowu Sardynia (juhu!!!!!!). Godziny spędzone nad planowaniem trasy. Czy wschód, czy zachód, czy klimatyczne Alghero, czy parę dni w głębi wyspy. Wszędzie pięknie. Wszędzie wyjątkowo. Tu spokojnie, tam dziko a tu piękne plaże i kurorty. Ponieważ wiedziałam i wiem, że moja noga nie raz jeszcze tu zawita, na cel wzięłam płd-zach, płd-wsch i chwilę w Cagliari. 

 

Pierwsze chwile w stolicy.

Po wylądowaniu w Cagliari, z lotniska odebrał nas pracownik wypożyczalni samochodowej (poleconej przez Ciebie Alicjo) Luca Fede Poli. Wcześniej komunikowałam się z wypożyczalnią za pośrednictwem messengera, gdzie ustaliliśmy warunki transakcji oraz otrzymałam na maila warunki umowy. Na skutek braku omówienia małego szczegółu, na miejscu okazało się, że nie możemy wypożyczyć zarezerwowanego Fiata pandy. Nie możemy wypożyczyć żadnego samochodu w tej wypożyczalni (żadna ze stron nie była winna). I w tym momencie moja przeogromna miłość do Sardynii i mieszkańców tej wyspy urosła do niewyobrażalnych rozmiarów. Dlaczego...?

Pracownik zadzwonił do szefa, szef do kolegi z innej wypożyczalni, przewieziono nas (domyślam się, że do konkurencji) a tam w cenie umówionej z Luca Fede Poli otrzymaliśmy nowiutkiego, dopiero co przywiezionego z salonu SUVa. No jak ich nie kochać ?:)

 

Tydzień w Porto Pino.  

Porto Pino to klimatyczne, spokojne miasteczko. Mały port, dużo zieleni, cisza i... komary :).

Plaże, na których byliśmy na miejscu to: bezpośrednio w Porto Pino oraz obok na Is Arenas Biancas. Było pięknie. Zaznaczę, że szukam miejsc ze spokojną wodą i płytkim dnem, gdzie 5 letnia córka będzie mogła swobodnie brykać w wodzie. Uwaga: parking 5 EUR, zaś leżaki w Stabilimento Balneare Caraibi Beach (stojąc twarzą do morza, bar i leżaki po prawej stronie) 20 EUR. W Porto Pino jedliśmy w poleconym przez Alicję miejscu, tj. La Peschiera. Ze swojej strony polecę restaurację La Medusa (blisko portu). 

​

Z rewelacyjnego przewodnika Alicji wybraliśmy się na kilka wycieczek.

1. San't Antioco.

Mam wrażenie, że byliśmy jedynymi turystami na tej

wysepce. Miejsc parkingowych do wyboru, do koloru.

Pierwsze kroki skierowaliśmy do kawiarni w porcie. Kawa

i sok a następnie spacer pustymi uliczkami w kierunku

Spiadżdży :) di Sottotorre. To był przyjemny dzień.

Praktycznie sami miejscowi,  pyszne lody w Gelaterii

Il Pinquino.

2. Antico Borgo di Tratalias.

Na miejsce dotarliśmy w trakcie sjesty. Uliczki puste.

Chwilę posiedzieliśmy w cieniu pod drzewem, obeszliśmy

kościół i wróciliśmy do Porto Pino. 

3. Masua Spiaggia i słynna kostka cukru :)

Wyjazd rano. Po drodze zrobiliśmy przerwę na spacer

ścieżką widokową Sentiero di miniatori. Widoki zapierają

dech w piersiach. W połowie trasy jest kawiarnia, gdzie

można usiąść przy stoliku, wypić kawę i ruszyć dalej. 

W drodze powrotnej "zahaczyliśmy" o Iglesias. Tradycyjnie poszwędaliśmy się po uliczkach. Niestety parasolki (wizytówka Iglesias) nie zostały jeszcze rozwieszone. Gnieniegdzie wisiały pojedyncze sztuki. Ale i tak było bardzo przyjemnie. Jeśli mielibyście ochotę na pizzę w Iglesias, polecam Locanda sa Matracca na Via Republica 42. Jeśli jesteście zbieraczami magnesów lub lokalnej ceramiki, gorąco polecam zajrzeć na Piazza Pichi. Jest tam sklepik z w/w produktami (na rogu kamienicy). Pani na miejscu, wręcz wśród półek ma miejsce, gdzie dekoruje swoje dzieła i wykańcza je. Bardzo ciekawe miejsce/sklepik.

4. Grotte is Zudas  

Kolejne ciekawe miejsce. Fakt, że jesteś w miejscu, gdzie są najstarsze we Włoszech groty sprawia, że można poczuć się wyjątkowo. Poza tym przewodnik bardzo ciekawie opowiada o eksponatach. To były dobrze wydane EUR :). Tego dnia byliśmy jeszcze na plaży Su Giudeu. Przepiękne miejsce. Płytko i turkusowo. Dla dzieci rewelacja.

5. Spiaggia di is Arutas, Spiaggia di Mari Ermi, San Salvatore

W dniu, kiedy przenosiliśmy się z Porto Pino na Costa Rei postanowiłam zobaczyć plażę, o której oczywiście wyczytałam w przewodniku Alicji. No cóż.....skoro Spiaggia di is Arutas została okrzykniętą jedną z najpiękniejszych plaż (chyba w 2013 r.), muszę ją zobaczyć. Po drodze zajechaliśmy do San Sperate, gdzie na spacerze wśród ciekawej "architektury" tego miejsca spędziliśmy około godziny. Ciekawe miejsce. W drodzę skądś/dokądś warto.  

Tego dnia, na spiaggy di is Arutas było bardzo wietrznie a morze było dość wzburzone. Nici z kąpieli. Piasek, faktycznie wyjątkowy. Ludzi niewiele. Po jakimś czasie zdecydowaliśmy przenieść się na pobliską plażę (Spiaggia di Mari Ermi) popatrzeć na kitesurfingowców. Wiatr im sprzyjał :). Nam mało głowy nie urwało :). Plaża z białym piaskiem. Przepiękna. Przy parkingu przyjemny bar/szkółka (Il Quarzo Bianco). Poza miejscami siedzącymi wewnątrz lokalu, stoliki i hamakami na zewnątrz. Iście chillout'owy klimat. 

 

Tydzień na Costa Rei.

Korzystając z pomocy i kontaktów Alicji, zamieszkaliśmy w domku Franciszka. Punktualnie, w umówione miejsce podjechała Maria z Lucio, gdzie dalej poprowadzili nas do domku, właścicielka Maria - wspaniała, pełna spokoju i ciepła osoba. Przekazała istotne instrukcje dotyczące użytkowania domu oraz oprowadziła po wszystkich pomieszczeniach. Dom ma wszystko co potrzebne do życia. Mała kuchenka, mały salonik i łazienka na dole. Na górze sypialnia i pokój z dwoma pojedynczymi łóżkami. Taras z ogródkiem, gdzie można spędzać wieczory czy jeść śniadania. Tuż obok basen, z którego można korzystać (w czerwcu był jeszcze nieczynny) oraz restauracja/pizzeria. Do morza, sklepów, restauracji ok. 800 m.

Wspomnę, iż ku mojemu ogromnemu zaskoczeniu i wzruszeniu Maria zapewniła owoce, chleb własnego wypieku, babeczki, zaś w lodówce czekał na nas talerz z wędlinami i serami. Pierwszy raz doświadczyłam takiego powitania przez obcą osobę. Plaża, która nas zachwyciła (oczywiście z racji płytkiego dna), to Cala Monte Turno. zdjęcie powyżej.  Głównie tam plażowaliśmy. Plaża jest średniej wielkości, nie za duża. Jest bar, toalety, można wypożyczyć leżaki. W drugiej połowie czerwca dość tłoczno. Warto.

 

Wycieczki:

1. Rejs z portu w Villasimius

Płyneliśmy łodzią "Fiore di Maggio". Bilet dla

dorosłego 45 EUR, dla 5 letniego dziecka 25 EUR.

Mieliśmy 3 postoje. Punta Molentis, Cala

Cuccureddu i na otwartym morzu, gdzie chętni

 skakali do wody. Jedzenie, które było zawarte

w cenie, było bardzo obfite. Makaron, krewetki,

kalmary, frytki, sery i wino. Nie mam porównania

z innymi rejsami w tym regionie.

Mimo pochmurnego dnia, było wesoło i ciekawie.

2. Kolacja u Lucio

Mimo, że od Cagliari dzieliło nas trochę drogi,

po prostu nie mogliśmy sobie odmówić

możliwości poobcowania z Lucio i rodakami,

którzy również przybyli na kolację.

To był piękny czas. Ciekawe rozmowy, pyszne jedzenie i możliwość spotkania Alicji :).

3. Płaskowyż Giara di Gesturi

Polecam. Polecam. Polecam. Magiczne miejsce. Od samego otwarcia, gdzie obozuje starszy Pan z rowerami, które można pożyczyć za "co łaska" po rozległe tereny, z kozami na drzewie :), spacerującymi  końmi, muczącymi krowami gdzieś w zaroślach. Odnośnie rowerów - pełen wybór. Od małych z doczepianymi kółkami po rowery dla starszaków i dorosłych. Również z zainstalowanymi fotelikami. Jeśli waga dziecka pozwala skorzystać z fotelika, sugeruję skorzystać z tej opcji. Drogi, po których sie jeździ są ubite ale kamieniste, czasami trafi się jakiś dołek i wydaje mi się że dziecku może to sprawiać trudność przy dłuższej trasie. W drugiej połowie czerwca - 4 samochody na parkingu.

4. Parco Sardegna in Miniatura

I w tym miejscu nie było za wiele turystów. Co za tym idzie, nie mieliśmy możliwości skorzystać ze wszystkich atrakcji (niestety). Przepłyneliśmy się łódką wokół miniaturowych ekspozycji, przejechaliśmy ciuchcią po parku i zajrzeliśmy do części z dinozaurami, gdzie eksponaty wydają dźwięki i poruszają się. Jeśli Wasze dzieci są wrażliwe na głośne dźwięki i mogą się przestraszyć dinusi, które ruszają łebkami - weźcie to pod uwagę. Byliśmy zmuszeni szybko się ewakuować z tego miejsca.

 

2 noce w Cagliari

Drugi raz na Sardynii i drugi raz w Cagliari. Chociaż na jedną noc, ale tak by móc pochodzić po starówce, podjechać na polecane przez Alicję kanapki na plaży Poetto (u Baffo). 

 

Biorąc pod uwagę miejsca, w których byliśmy tym razem, w moim odczuciu strona wschodnia wyspy dość znacznie różni się od zachodniej. Różnią się również turyści, jakich spotykaliśmy na swojej drodze i dostępna infrastruktura.

Dziko zakochana w tej wyspie i ludziach zachwycam się wszystkim. Pięknie było po jednej i drugiej stronie. W każdym z zobaczonych miejsc, co innego robi wrażenie i porusza. Jestem absolutnie nieobiektywna :).

Po zakupie najnowszych przewodników Alicji doktoryzuję się z kolejnych regionów. Spisuję atrakcje, ciekawe miejsca, plaże które MUSZĘ zobaczyć. Współrzędne parkingów są na wagę złota.